ما سه تا
باید رفت
بعضی وقتها بعضی اتفاقها باید توی زندگی ادم بیفته..نه برای اینکه چشمهاتو ببندی و همیشه و همیشه همون اتفاق رو پشت پلکهات مرور کنی شاید به این دلیل که یاد بگیریم با چشم بازتری نگاه کنیم...انتخاب کنیم...به زمین بخوریم و اونقدر این سیکل ادامه پیدا بکنه تا برسیم به جایی که رسیدن بهش آرزومون بوده
باید برم...کاش میشد تمام هویتت رو...تمام خاطرات رو توی یه چمدون کوچیک جا داد و همه ی ادمها و گذشته رو گذاشت و گذشت و رفت به جایی که دل خوشی هم اگر هست فقط دلخوشکنک نباشه...
شاید باید گذشت از جایی که توش حتی ماندن و دل سپردنت هم حسوها رو اذیت میکنه...که ادمهاش به عشق لبخند کجکی میزنند...
جایی که دلت نمیتونه برای اونکه دوستش داره بخونه: ماه من واسه من از تو بهتر کسی نیست
باید گذشت از ادمهایی که خوب بودنت رو دلیل بر تنها بودنت میدونند...
ادمهایی که برای موندن دنبال دلیل و بهونه میگردن و وقت رفتن حکم فقط حکم دلشونه...
گاهی باید چشمهارو بست...باید بذاری قطره قطره ی وجودت پشت پلکهات گم بشن...که نیوفته چشم هیچ نا محرمی به چشمات وقتی دیگه جایی برای اشک هم ندارن...
باید رفت...باید گذشت از جایی که همه چیز بازیه
که اگر شادی و هیجانی توی خونت جریان داره نمیتونن تاب بیارن...که یهو چشم باز میکنی میبینی چه مفت و اسون باختی....که حکم دل بود و تو ندونسته با یه اس دل توی دستت حکم لازم کردی....
گاهی باید گذشت...با یه چمدون پر از خاطره...حتی اگر دلت یه جایی میون همین مردم به زمین افتاده باشه
موندن اما دلیل میخواد...
حال اما مدتهاست یاد گرفتم دوستان من...اونایی که مدتها یا حتی ساعتها کنارم بودن...برام عزیز بودن که گوشه ای از خاطره های دلم باهاشون سر شده صفر و یک های مطلق زندگی من نیستند که یا باشند یا برن و تمام بشن...
یاد گرفتم که اگر کسی برام عزیز بود برای همیشه بودنش تلاش کنم نه همیشه داشتنش...که فرقه بین بودن کسی یا داشتنش...که ادمهای زندگی من اگر اهل موندن باشن نیازی به قفس حتی قفس طلایی ندارند و اگر دل موندن نداشته باشن همیشه جزو خوبترینها می مونند برام .............................
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
